Powtórzenia częściowe z maksymalnym skurczem są jedną z ciekawszych technik rozwoju mięśni. Jedynym ich minusem jest niemożliwość zastosowania tam, gdzie koniec fazy pozytywnej ruchu nie polega na maksymalnym skurczu mięśni. Odpadają więc np. przy wyciskaniach na ławie, ale do wyprostów nóg czy ściągań naprzemiennych z linkami nadają się bardzo dobrze. Pomysł polega na tym, aby po zakończeniu pozytywnej fazy ruchu, a przed powrotem do punktu wyjścia wykonać kilka powtórzeń częściowych, przesuwając obciążenie dosłownie o 5-7 cm. Weźmy za przykład ściągania z linkami – ściągamy je dotąd, aż nie zetkniemy rączek przed sobą. Przy zastosowaniu tych powtórzeń częściowych po zetknięciu odpuszczamy rączki na kilka centymetrów, po czym znowu silnym ruchem przywodzimy do siebie -i tak kilka razy przy każdym powtórzeniu.
Napięcie mięśnia jest w tym punkcie najwyższe i sedno tkwi w tym, aby je maksymalnie długo podtrzymywać. W normalnym powtórzeniu mamy cały zakres ruchu i rozłożone na nim punkty, w których napięcie i praca mięśnia w trakcie fazy pozytywnej rosną lub maleją. Np. maksymalne napięcie bicepsów przy uginaniu stojąc ma miejsce w chwili, gdy przedramię jest ułożone niemal równolegle do podłogi -potem się zmniejsza. To właśnie będzie najtrudniejszym punktem w tym ćwiczeniu.
Przy ruchach z maksymalnym skurczem punkt szczytowego napięcia przypada na zakończenie fazy pozytywnej oraz tuż po rozpoczęciu fazy negatywnej. Stąd wykonywanie powtórzeń częściowych w tym obszarze będzie maksymalnie pobudzało muskuły, doprowadzało je na skraj niekontrolowanych skurczów.
Uważam, że kulturyści powinni opracowywać swoje treningi tak, aby w ten sposób pobudzać jak najwięcej grup mięśniowych. Technika ta jest znacznie bardziej obciążająca od klasycznych, prawdopodobnie będzie (wymagać wydłużenia czasu odpoczynku między sesjami, a także zmniejszenia ilości wykonywanych serii – ale na pewno warto ją wykorzystywać.
Powtórzenia częściowe z maksymalnym skurczem są idealnym uzupełnieniem klasycznych treningów, pozwalają na utrzymanie maksymalnej stymulacji umięśnienia. Dodawane pod koniec każdego powtórzenia pozwalają osiągać nieprawdopodobne palenie muskułów.
Powtórzenia częściowe z maksymalnym skurczem są jedną z ciekawszych technik rozwoju mięśni. Jedynym ich minusem jest niemożliwość zastosowania tam, gdzie koniec fazy pozytywnej ruchu nie polega na maksymalnym skurczu mięśni. Odpadają więc np. przy wyciskaniach na ławie, ale do wyprostów nóg czy ściągań naprzemiennych z linkami nadają się bardzo dobrze. Pomysł polega na tym, aby po zakończeniu pozytywnej fazy ruchu, a przed powrotem do punktu wyjścia wykonać kilka powtórzeń częściowych, przesuwając obciążenie dosłownie o 5-7 cm. Weźmy za przykład ściągania z linkami – ściągamy je dotąd, aż nie zetkniemy rączek przed sobą. Przy zastosowaniu tych powtórzeń częściowych po zetknięciu odpuszczamy rączki na kilka centymetrów, po czym znowu silnym ruchem przywodzimy do siebie -i tak kilka razy przy każdym powtórzeniu.
