Wyniki tego testu, przeprowadzonego wśród duńskich piłkarzy wysokiej klasy, podzielonych na trzy grupy odpowiadające pozycjom, na jakich grają, zawiera tabela. Jak widać, najlepiej wypadli w teście pomocnicy. Ponieważ jednak liczebność grup była mała, tę opinię należałoby potwierdzić na szerszym materiale.
Natychmiast po zakończeniu testu piłkarzom pobierano próbki krwi z opuszki palca dla pomiaru stężenia mleczanu. Średnia wartość stężenia mleczanu wynosiła 8,5 mmol/l, przy rozpiętości od 5-13 mmol/l, co wyraźnie koresponduje z wynikami pomiarów tego wskaźnika po intensywnych fragmentach gry meczowej. Na tej podstawie można sądzić, iż test dobrze odzwierciedla warunki meczowe.
Okazało się, że zależność występuje także pomiędzy wynikami wytrzymałościowego testu przerywanego, a najdłuższym dystansem pokonywanym przez piłkarza podczas meczu. Jeden z piłkarzy, który podczas testu pokonał dystans 1720 m, w trakcie meczu przebiegł 10,7 km, inny w teście uzyskał wynik 1940 m, a w meczu przebiegł 12,6 km. Tak więc, im lepszy wynik uzyskał piłkarz w teście, tym dłuższy dystans jest on zdolny pokonać w czasie meczu.
Zależność pomiędzy wynikiem wytrzymałościowego testu o charakterze przerywanym a najdłuższym dystansem, jaki zawodnik może pokonać podczas meczu (dystans meczowy). Wynik testu można „przeliczyć” na dystans meczowy w następujący sposób: od punktu określającego wynik testu na osi poziomej prowadzimy linię w górę, do przecięcia z linią ukośną, a następnie w lewo, poziomo, do przecięcia z osią pionową. Jeżeli w czasie testu zawodnik pokonał dystans 1400 m, to odpowiadający mu dystans meczowy wyniesie około 7,94 km. Na rycinie zaznaczono wyniki dwóch zawodników, jakie uzyskali oni w wytrzymałościowym teście o charakterze przerywanym oraz. odpowiadające im dystanse meczowe.
Jednakże długość dystansu pokonanego przez piłkarza w czasie meczu zależy nie tylko od jego wytrzymałości, ale także od przyjętej strategii gry i motywacji.
Tabela ukazuje zależności pomiędzy wynikami testu a dystansem możliwym do pokonania w czasie meczu. Dysponując wynikami testu piłkarza, można odnaleźć przewidywane wartości meczowe. Należy postąpić w następujący sposób:
W lewej kolumnie cyfr odszukaj wynik testu (z dokładnością do 100 m), przesuwając się w prawo znajdź wynik, który jest najbliższy testowemu (z dokładnością do 10 m) i odczytaj maksymalny przewidywany dystans meczowy (w km).
Przykład podany w tabeli (cyfry na szarym Ile) mówi, że w czasie testu piłkarz pokonał dystans 1768 m, co odpowiada potencjalnemu dystansowi meczowemu 11,12 km.
Wyniki tego testu, przeprowadzonego wśród duńskich piłkarzy wysokiej klasy, podzielonych na trzy grupy odpowiadające pozycjom, na jakich grają, zawiera tabela. Jak widać, najlepiej wypadli w teście pomocnicy. Ponieważ jednak liczebność grup była mała, tę opinię należałoby potwierdzić na szerszym materiale.
Zależność pomiędzy wynikiem wytrzymałościowego testu o charakterze przerywanym a najdłuższym dystansem, jaki zawodnik może pokonać podczas meczu (dystans meczowy). Wynik testu można „przeliczyć” na dystans meczowy w następujący sposób: od punktu określającego wynik testu na osi poziomej prowadzimy linię w górę, do przecięcia z linią ukośną, a następnie w lewo, poziomo, do przecięcia z osią pionową. Jeżeli w czasie testu zawodnik pokonał dystans 1400 m, to odpowiadający mu dystans meczowy wyniesie około 7,94 km. Na rycinie zaznaczono wyniki dwóch zawodników, jakie uzyskali oni w wytrzymałościowym teście o charakterze przerywanym oraz. odpowiadające im dystanse meczowe.
Tabela ukazuje zależności pomiędzy wynikami testu a dystansem możliwym do pokonania w czasie meczu. Dysponując wynikami testu piłkarza, można odnaleźć przewidywane wartości meczowe. Należy postąpić w następujący sposób:
