Test sprinterski piłkarza cz.2

Czasy uzyskane przez zawodnika na siedmiu odcinkach sprinterskich mogą być wykorzystane do ustalenia trzech wyników:
a) Najlepszego czasu – wybieranego spośród siedmiu prób (w tabelce jest to 6,73 s);
b) Średniego czasu – obliczanego na podstawie siedmiu czasów. Jeżeli w trakcie próby piłkarz potknął się czy upadł, czas tej próby zostaje pominięty i zastąpiony czasem średnim, obliczonym dla poprzednich i późniejszych odcinków sprintu. W podanym przykładzie czas trzeci jest obliczany jako średni dla czasu drugiego i czwartego, tj. (6,88 + 7,14) / 2 = 7,01 s. Średni czas dla siedmiu odcinków sprinterskich obliczany jest następująco: (6,73 + 6,88 + 7,01 + 7,14 + 7,35 + 7,50 + 7,65) / 7 = 7,18 s. Średni czas oznacza, że piłkarz jest zdolny do wykonania kilku sprintów w krótkich odstępach czasu podczas gry meczowej.
c) Wskaźnika zmęczenia – różnica pomiędzy czasem najdłuższym i najkrótszym. W podanym przykładzie, czas pierwszego sprintu jest odejmowany od czasu siódmego sprintu. Wskaźnik zmęczenia wynosi więc 0,92 s. Jego wysoka wartość świadczy o wolnym przebiegu procesu odnowy w organizmie piłkarza po wysiłku sprinterskim. Obliczając wskaźnik zmęczenia można się dowiedzieć, jaki wpływ na efektywność gry piłkarza podczas meczu mają wysiłki o wysokiej intensywności.

Jeżeli upadek lub potknięcie zawodnika nastąpiło przy pierwszej próbie, należy ją przerwać i powtórzyć, gdy zawodnik odpocznie. Jeżeli zawodnik upadł na ostatnim odcinku, czas średni jest obliczany dla sześciu odcinków plus różnica między sprintem piątym a szóstym. Jeżeli zawodnik upadł więcej niż jeden raz, wyników testu nie należy brać pod uwagę.

W tabeli podane są wyniki testu grupy czołowych piłkarzy duńskich.

Średnia wartość stężenia mleczanu w krwi po 7 odcinkach sprinterskich wynosiła 11 mmol/l, zakres 9-14 mmol/l. Wartości te dowodzą, iż podczas krótkich odcinków sprintu (w przybliżeniu 7 sekund), wytwarza się duża ilość mleczanu.