W pozycji leżącej na brzuchu na ławeczce skośnej (głowa w górze):
– wziąć wdech i podnieść sztangę, trzymaną nachwytem, do wysokości klatki piersiowej;
– wykonać wydech w końcowej fazie ruchu.
Ćwiczenie to, podobnie jak podciąganie sztangi w opadzie, pozwala na lepszą koncentrację treningu na mięśniach grzbietu, a przy tym wymaga mniej wysiłku i dbałości o zachowanie odpowiedniego ustawienia ciała. Uaktywnia ono głównie mięsień najszerszy grzbietu, mięsień obły większy, tylne części mięśnia naramiennego, mięśnie zginacze przedramion oraz mięsień czworoboczny i mięsień równolegloboczny.
Przyrządy wyposażone w podpórkę brzuszną ułatwiają zachowanie odpowiedniego ustawienia ciała, wyłączając z ćwiczenia mięśnie brzuszne i mięśnie kręgosłupa. Jednak w przypadku dużych obciążeń klatka piersiowa mocno przyciska się do ławeczki, co może utrudniać oddychanie i powodować, że wykonywanie ćwiczenia będzie nieprzyjemne.
Zmieniając typ uchwytu, tzn. ustawiając ręce w odwróceniu, w końcowej fazie ćwiczenia część wysiłku zostaje przeniesiona na mięsień dwugłowy ramienia i część zstępującą mięśnia czworobocznego.
W pozycji leżącej na brzuchu na ławeczce skośnej (głowa w górze):
