W pozycji stojącej, kończyny dolne lekko ugięte, tułów pochylony pod kątem 45°, grzbiet wyprostowany, sztanga trzymana nachwytem (uchwyt szerszy niż rozstaw barków), ramiona opadają swobodnie:
– wziąć wdech, wstrzymać oddech, wykonać izometryczny skurcz tłoczni brzusznej, dociągnąć sztangę do piersi;
– powrócić do pozycji wyjściowej i wykonać wydech.
Ćwiczenie to angażuje mięsień najszerszy grzbietu, mięsień obły większy, mięsień naramienny (tylną część), mięśnie zginacze ramion (dwugłowy ramienia, ramienny i ramienno-promieniowy), a w czasie ściągania łopatek również mięsień równoległoboczny i mięsień czworoboczny.
Pochylenie klatki piersiowej angażuje mięśnie kręgosłupa w skurczu izometrycznym.
Różnicowanie pozycji rąk pod względem rozstawu i układu (nawrócenie i odwrócenie) pozwala, dzięki zmianie kąta pochylenia klatki piersiowej, na wszechstronne ćwiczenie mięśni grzbietu.
Ręce w nawróceniu – Ćwiczenie angażuje gtównie mięśnie grzbietu, mięśnie równoległoboczne oraz część wstępującą i poprzeczną mięśni czworobocznych.
Ręce w odwróceniu – Ćwiczenie angażuje głównie mięśnie grzbietu, część zstępującą mięśni czworobocznych i mięśnie dwugłowe ramienia