Szkolenie sportowe w mini-zapasach oparte jest na rocznym cyklu szkoleniowym, w którym 10 miesięcy przeznaczonych jest na szkolenie oraz dwa miesiące na okres przejściowy. Wakacje mogą być przeznaczone na udział w zgrupowaniu szkoleniowym . Całoroczna praca szkoleniowa powinna odbywać się bez podziału na okresy szkoleniowe i opierać się na wszechstronnym treningu sportowym.
Mini-zapasy przewidują dla dzieci w wieku 12-13 lat następujący trening sportowy: ćwiczenia ogólnorozwojowe 80% czasu, ćwiczenia specjalne 20% czasu dla 12-latków i odpowiednio 70% i 30% dla 13-latków. W programie przewiduje się dla 12-latków 2-3 starty oraz 2-3 sprawdziany. Liczba zawodów dla 13-latków wynosi 3-5 oraz 2-3 sprawdziany.
Jednostka treningowa nie powinna przekraczać 60 minut. Dla młodzieży 12-letniej przewiduje się 3 jednostki treningowe tygodniowo a dla 13-letniej 4 jednostki treningowe. Rocznie daje to 120 jednostek treningowych dla 12-latków i 160 dla 13-latków.
Cały trening sportowy w mini-zapasach polega na różnego rodzaju ćwiczeniach, które wszechstronnie rozwijają organizm dziecka. Stąd w treningu mini-zapasów dla 12-latków w części ogólnorozwojowej mają zastosowanie ćwiczenia ogólnorozwojowe i ćwiczenia z mocowaniem (40 godzin rocznie), gry sportowe (36 godzin), ćwiczenia zwinnościowo-koordynacyjne (20 godzin). Część specjalistyczna zawiera nauczanie i doskonalenie techniki zapaśniczej (20 godzin rocznie) oraz specjalne ćwiczenia zapaśnicze (4 godziny).
Żaden trening nie ma sensu, jeżeli zapaśnik nie ma możliwości pokazania swoich umiejętności na zawodach. Po niezbędnym szkoleniu podstawowym dzieci mogą uczestniczyć w zawodach mini-zapasów. Są one niezwykle atrakcyjne oraz przeprowadzane w bezpiecznej formie. Dla młodzieży 12-13-letniej przewiduje się udział w specjalnych zawodach mini-zapasów, w których startować mogą zawodnicy legitymujący się co najmniej półrocznym stażem treningowym (dwa badania lekarskie wpisane do książeczki sportowej).
W celu wyeliminowania stosowania przez zawodników sztucznego obniżania ciężaru ciała, znosi się stałe kategorie wagowe. Każdorazowo komisja sędziowska po zważeniu wszystkich zawodników, dokonuje podziału na kategorie według aktualnej wagi ciała, z tym, że różnica wagi nie powinna przekroczyć 2-3 kg. Taki sposób postępowania powoduje, że na każdych zawodach są inne kategorie wagowe.
Zawody sportowe składają się z dwóch części: eliminacyjnej i finału.
Pierwsza część to demonstracja na ocenę nauczanych elementów techniki zapaśniczej oraz ćwiczeń sprawnościowych i siłowych. Zawodnicy mają za zadanie wykonać, oceniane na punkty w skali od 0 do 3 następujące elementy z techniki zapaśniczej:
– rzut przez plecy tzw. „ramię”,
– rzut przez biodro tzw. „biodro”,
– sprowadzenie do parteru,
– klucze i przewroty,
– narzutka.
Zawodnicy wykonują także na ocenę ćwiczenia sprawnościowe i siłowe:
– 3 przewroty wprzód,
– 3 przewroty w tył,
– mostek gimnastyczny na rękach,
– ugięcia ramion w leżeniu w podporze przodem tzw. „pompki” (1 punkt otrzymuje się za wykonanie 3-5 pompek, 2 punkty za 6-8 pompek, itd.),
– podciągania na drążku (1 punkt za 1-2 podciągnięcia, 2 punkty za 3-4 podciągnięcia, itd.).
Druga część to rozegranie w poszczególnych kategoriach wagowych czterech punktowanych konkursów – zabaw
1. Kto kogo wypchnie z koła,
2. Kto komu wyrwie piłkę lekarską,
3. Kto kogo obejdzie w parterze,
4. Walka kogutów,
5. Kanadyjskie zapasy,
6. Wynoszenie partnera z koła,
7. Kto pierwszy przekroczy linię,
8. Szalone konie.
Za zajęcie kolejnych miejsc w danym konkursie zawodnik otrzymuje za I miejsce – 7 punktów, odpowiednio za VI miejsce – 1 punkt. Zawodnik wygrywający 4 konkursy może zdobyć maksymalnie 28 punktów. Zakłada się, że konkursy nr 1 i 2 powinny być obowiązkowe, a pozostałe 2 można dobrać dowolnie, dostosowując do poziomu sprawności zawodników. Suma uzyskanych punktów w części I i II ustala kolejność zajmowanych miejsc w eliminacjach. Finałem jest walka zapaśnicza 4 minutowa, ustalająca ostateczną klasyfikację zawodników.