W pozycji leżącej na boku na podłodze lub ławeczce, sztangielka trzymana nachwytem:
– wziąć wdech i podnieść ramię do poziomu;
– wykonać wydech w końcowej fazie ruchu.
W odróżnieniu od podnoszenia ramion w pozycji stojącej, które angażują stopniowo mięsień naramienny aż do osiągnięcia maksymalnej intensywności wysiłku w końcowej fazie (kiedy ramiona dochodzą do poziomu), w tym ćwiczeniu wysiłek koncentruje się w początkowej fazie podnoszenia. Najlepsze wyniki uzyskuje się, wykonując serie 10-20 powtórzeń.
W ćwiczeniu tym uczestniczy mięsień nadgrzebieniowy, głównie w początkowej fazie podnoszenia. Zmieniając pozycję początkową (sztangielka przed udem, na udzie lub za udem), można zaangażować cały mięsień naramienny.