W pozycji stojącej, kończyny dolne w lekkim rozkroku, sztangielki trzymane nachwytem spoczywają na udzie lub nieco z boku:
– wziąć wdech i unosić naprzemiennie ramiona do przodu na wysokość oczu;
– wykonać wydech w końcowej fazie ruchu.
Ćwiczenie to angażuje głównie przednią część mięśni naramiennych, część obojczykową mięśnia piersiowego większego, a w mniejszym stopniu resztę mięśnia naramiennego. We wszystkich ruchach podnoszenia ramion biorą udział mięśnie przytwierdzające łopatkę do klatki piersiowej, takie jak mięsień zębaty przedni i mięsień równo-ległoboczny większy, pozwalając kości ramiennej balansować na stabilnym wsporniku.
W pozycji stojącej, kończyny dolne w lekkim rozkroku, sztangielki trzymane nachwytem spoczywają na udzie lub nieco z boku:
