Paul przyznaje się do długotrwałego zauroczenia ćwiczeniami z wyciskaniem. Na samym początku treningów opracował zestaw różnych ćwiczeń z wyciskaniem sztangi zza karku. Jego organizm szybko zareagował na niedokończone serie wyciskania i w krótkim czasie mięśnie barków zaczęty stopniowo się rozwijać.
Paul jest wielkim zwolennikiem Zasady Treningu Instynktownego Weidera. Zmiany wykonywanych ćwiczeń dokonuje na zwykłych zasadach, podczas gdy w treningu mięśni barków zmienia kolejność ćwiczeń. Na przykład jednego dnia może rozpocząć trening mięśni naramiennych od wyciskania. Następnego zacząć od unoszenia ramion tyłem. Jednak bez względu na to, w jakiej kolejności rozpoczyna ćwiczenia, stałym elementem w treningu mięśni naramiennych jest skoncentrowanie się na wszystkich trzech głowach mięśnia: przedniej, bocznej i tylnej.
Dillett uważa, że tylna głowa mięśnia jest najczęściej zaniedbywana w treningu kulturystycznym. Chociaż różne formy wyciskania, w tym wyciskanie na ławce, we właściwy sposób oddziaływają na przednie mięśnie naramienne, wszelkie zaś rodzaje unoszenia ramion stymulują odpowiednio boczne mięśnie naramienne, to bardzo trudno jest znaleźć bezpośrednie dojście do tylnej głowy mięśnia. Zazwyczaj mięśnie górnej części grzbietu albo mięsień trójgłowy ramienia są dominujące w czasie ćwiczeń tylnych mięśni naramiennych.
Paul przez lata rozwinął w znacznym stopniu program treningu mięśni naramiennych (nie wspominając o nich samych), ale wyciskanie wciąż stanowi podstawę jego treningu w fazie ćwiczeń na masę. Najbardziej odpowiada Paulowi wyciskanie zza karku w pozycji siedzącej z użyciem wolnych ciężarów. Przy wykonywaniu tego ćwiczenia opuszcza gryf tak, by dotykał karku. Mimo iż niektórzy uważają, że ćwicząc mięśnie naramienne, trzeba opuścić go tylko do wysokości uszu, to Paul nie widzi nic złego w tym, że przy okazji może jeszcze dodać nieco masy mięśniowi czworobocznemu karku.
Od czasu do czasu wykonuje też wyciskanie na maszynie. Naśladuje wtedy technikę Lee Haneya, wykonując naprzemiennie wyciskanie przodem i zza karku. Paul preferuje szeroki chwyt, aby zminimalizować zaangażowanie mięśni trójgłowych ramienia. Dla urozmaicenia czasami wykonuje siedząc wyciskanie sztangielek naprzemiennie lub jednocześnie.
