Aktywność duńskiego pomocnika wysokiej klasy podczas meczu mistrzowskiego. Wartości dotyczące długości pokonanego dystansu zostały wyrażone w minutach i kilometrach. Na przykład, bieg z niską prędkością trwał około 13 minut, co odpowiadało dystansowi 2,5 km (13 min. x 2,5 km/godz).
Rysunek ukazuje aktywność ruchową pierwszoligowego piłkarza grającego w linii pomocy. Na podstawie 70 podobnych analiz pozostałych graczy ustalono, że średni dystans pokonywany podczas meczu wynosi 10,8 km i mieści się w zakresie 9-24 km. Dla porównania, bramkarze pokonują w ciągu meczu dystans około 4 km. Rysunek poniżej ukazuje dystanse pokonywane przez piłkarzy w odcinkach 15-minutowych w pierwszej i drugiej połowie meczu.
Dystans pokonany w pierwszej i drugiej połowie meczu. Lewa część ryciny (połowa meczu) jest podzielona na 15-minutowe odcinki (0-15, 15-30, 30-45 min), prawa obejmuje dwie części meczu. Dystans pokonany przez piłkarzy w pierwszej połowie był dłuższy o około 300 metrów, niż w drugiej. Dłuższe odcinki dystansu przebiegali piłkarze na początku i przy końcu pierwszej połowy meczu, niż w drugiej.
Średnie wartości różnych rodzajów aktywności czołowych piłkarzy duńskich podczas meczów, wyrażone w procentach w stosunku do czasu gry i w minutach.
Profil aktywności meczowej piłkarzy duńskich ilustruje rysunek. Widać z niej, że 17% czasu gry spędzili oni w pozycji stojącej, a 40% pochłonęło im przemieszczanie się marszem. Bieg w wolnym tempie stanowił 35%, a w wysokim tempie 8% czasu gry. Sprinty stanowiły około 0,6%, czyli około 30 sekund. Względnie niewielki procent czasu biegu z wysoką prędkością przypadający na gracza, nie oddaje jednak ogólnej intensywności gry meczowej. W pewnych okresach bowiem, niektórzy piłkarze wykonują biegi z wysoką prędkością, podczas gdy inni stoją lub chodzą. Ponadto, niską aktywność może przejawiać napastnik wówczas, gdy jego zespół się broni. Należy także uwzględnić fakt, że w trakcie gry mają miejsce naturalne przerwy, np. gdy gracze oczekują na wykonanie rzutu wolnego. Podczas Mistrzostw Europy w 1992 roku średni czas (na mecz) kiedy piłka znajdowała się w grze wynosił 57 minut.
Podczas meczu wysokiej klasy piłkarz dokonuje około 1100 razy zmiany form aktywności, od stania, poprzez bieg w umiarkowanym tempie, do marszu) Tabela 1 zawiera liczbę form aktywności (A) i średni czas ich trwania (B) podczas meczu ligi duńskiej. Dystans pokonany z piłką wahał się od 0,5 do 3% ogólnego dystansu.
Gracze linii środkowej i napastnicy posiadali piłką przez dłuższy czas niż obrońcy. Analiza gry zespołu duńskiego, występującego w Mistrzostwach Europy w 1992 roku, wykazała, że średni czas, w jakim piłkarze posiadali piłkę mieścił się w przedziale 0,3-3,1 minuty. Średnio piłkarz dryblował 30 razy w ciągu meczu, a czas pojedynczego dryblingu wynosił 2,9 sekundy.
Aktywność duńskiego pomocnika wysokiej klasy podczas meczu mistrzowskiego. Wartości dotyczące długości pokonanego dystansu zostały wyrażone w minutach i kilometrach. Na przykład, bieg z niską prędkością trwał około 13 minut, co odpowiadało dystansowi 2,5 km (13 min. x 2,5 km/godz).
Dystans pokonany w pierwszej i drugiej połowie meczu. Lewa część ryciny (połowa meczu) jest podzielona na 15-minutowe odcinki (0-15, 15-30, 30-45 min), prawa obejmuje dwie części meczu. Dystans pokonany przez piłkarzy w pierwszej połowie był dłuższy o około 300 metrów, niż w drugiej. Dłuższe odcinki dystansu przebiegali piłkarze na początku i przy końcu pierwszej połowy meczu, niż w drugiej.
Średnie wartości różnych rodzajów aktywności czołowych piłkarzy duńskich podczas meczów, wyrażone w procentach w stosunku do czasu gry i w minutach.
